profile.country.PL.title
W tych warunkach lekkie podwyższenie ISO do wartości np. 400 mogłoby skrócić czas migawki, stwarzając dogodniejsze warunki dla uniknięcie skutków ruchu gałązek, a jednocześnie nie wywoływałoby widzialnego efektu pogorszenia detalu. Także wartość 800 nie przyniosłaby, jak sądzę, katastrofy. Oczywiście takie rozważania łatwo prowadzi się w domu, spokojnie oglądając efekty na dużym ekranie. W terenie jest z tym nieco gorzej.
Ideałem, o którym mogę chyba tylko marzyć, jest piękna pogoda wyżowa, co oznacza, że silne światło słoneczne jest murowane. No i w rozległym wyżu, w jego centrum, zazwyczaj siła wiatrów maleje do minimum.
A szczytem tego ideału byłoby, gdyby ten typ pogody wystąpił akurat w dniach 22-26 października, czyli wtedy, gdy przypadają najpiękniejsze przebarwienia klonów palmowych. Jeśli ktoś z Czytelników ma chody gdzieś Tam, gdzie zarządzają pogodą, to bardzo go proszę, aby dał mi o tym znać. Chętnie skorzystam. 
No i w tych przepięknych słonecznych okolicznościach przyrody - HDR moich soniaków wydaje się bardzo pożądanym narzędziem. Bo w końcu rogowskie Arboretum, to nie dżungla tropikalna, odcinająca wędrowców od światła dziennego zwartym u góry parasolem gęstych koron drzew – a las, w którym słońce z łatwością przebija się, tu i tam, do dolnych pięter. I właśnie dlatego, wobec prawdopodobieństwa wystąpienia mocnych kontrastów, o przepały nie trudno.
Ale póki co, to muszę sobie z tym problemem radzić sam, bez wsparcia czynników pogodotwórczych. Nadal przychodzi mi do głowy, że statyw to element niezbędny, a poza tym wskazane jest móc przeznaczyć na sesję większą ilość wolnego czasu i zapewnić sobie spokój przy dobieraniu ustawień aparatu. No, i może nie wykonam wtedy, w ciągu kilku godzin, czterech setek zdjęć, a tylko dwie, lub półtorej. Ale chyba warto zrobić mniej, a lepiej.
Świta mi też i inna myśl. Otóż, moje aktualne obiektywy mają jasność w granicach 3.5-5.6. Teoria wskazuje mi, że najprawdopodobniej przyjdzie mi rozejrzeć się za czymś jaśniejszym. A to oznacza oczywiście kolejny wydatek. Ale mam już coś wstępnie na oku, choć dziś trudno jeszcze powiedzieć, jak to się zakończy.
Na moje spacery fotograficzne mam zwyczaj udawać się do Arboretum, w któryś z dni tygodnia: od poniedziałku do piątku. Park otwierany jest wtedy o godzinie 7 rano. Ja, zazwyczaj zjawiam się po 8-mej. Z doświadczenia wiem, że pierwsi spacerowicze pojawiali się na ogół ok. godziny 10-11 i w tygodniu bywało ich w ogóle mało. Przeważnie to pojedyncze osoby, czasem jakaś grupa przedszkolaków. Miałem więc przez parę godzin kilkadziesiąt hektarów lasu tylko dla siebie. A i potem także nie miałem problemu, aby ktoś wchodził mi w kadr. Natomiast w weekendy (i święta), park jest otwierany o godzinie 10 i można spodziewać się większej ilości zwiedzających (z wyjątkiem, gdy leje deszcz), co może niekiedy być kłopotliwe dla fotografa oczekującego na sposobność do fotografowania samej przyrody.
Mam nadzieję, że ten migawkowy spacer po jesiennym parku w Rogowie nie był nudny - i może stanie się inspiracją dla kogoś do osobistych odwiedzin? Miłośnicy różaneczników (rododendrony i azalie) mogą tu także na wiosnę znaleźć wiele okazji do fotografowania, szczególnie w apogeum kwitnienia, przypadającego (jak z moich obserwacji wypada) w trzeciej dekadzie maja. Choć porównując rok do roku, nie wypada to jednakowo. Magnolie w maju także jeszcze można tu spotkać. A poza tym spacer pięknym parkiem-lasem to przede wszystkim wspaniały odpoczynek dla nerwów i radość dla płuc.
Czyli soniaki w garść i w drogę! Ale przedtem sprawdzić prognozę pogody.
0online
1867495posty/postów